قیرابه ها یا امولسیونهای قیری

امولسیون یک مخلوط دو فازی از دو مایع مخلوط نشدنی است که فاز داخلی به صورت ذرات ریز در داخل فاز خارجی پراکنده شده است. قطر ذرات پراکنده بین ۰/۱ تا ۵ میکرون می باشد. بدون استفاده از موادی به نام امولسیونساز (emulsifier), این تعلیق با ثبات نبوده و دو مایع مخلوط نشدنی (مثل آب و روغن) به سرعت از یکدیگر جدا شده و دو فاز مجزا را تشکیل خواهند داد.

امولسیونها را از چند نظر می توان دسته بندی کرد:

۱. از لحاظ جنس فاز معلق به دو دسته آب در روغن و روغن در آب تقسیم می شوند.

۲. از لحاظ نوع مواد معلق به سه گروه آنیونی، کاتیونی و غیر یونی تقسیم می شوند.

۳. از لحاظ سرعت در شکسته شدن و جدا شدن دو فاز به سه گروه اصلی زود شکن (rapid setting)، کند شکن (medium setting)، دیر شکن (slow setting)  تقسیم می شوند.

امولسیونهای قیر در راهسازی در مواردی مانند تهیه آسفالت سرد، آسفالت سطحی، تک کت، اسلاری کت و غیره مصرف داشته و علاوه بر آن کاربردهایی مانند استفاده بعنوان مالچ در تثبیت شنهای روان، پوششهای حفاظتی مخازن و عایق کاری بام دارند.