گازوئیل چیست و در چه مواردی استفاده می شود؟

مایع قابل احتراق که به عنوان سوخت موتورهای دیزلی استفاده می شود گازوئیل میگویند و معمولا از تقطیر جز به جز نفت خام بدست می آید. گازوئیل به عنوان سوخت دیزل شناخته می شود. ترکیب این سوخت شامل آلکان‌ها و به صورت کلی زنجیره‌های کربنی است. درموتورهای دیزلی سوخت مانند موتورهای بنزینی، با گرمای هوای فشرده شده در سیلندر می سوزد. سوخت دیزلی نسبت به حجم مساوی بنزین انرژی بیشتری طی احتراق آزاد می کند، به همین علت موتورهای دیزلی به طور کلی انرژی بهتری نسبت به موتورهای بنزینی تولید می کنند. نسبت به بنزین تولید سوخت دیزل به مراحل تصفیه کمتری نیاز دارد و به همین علت قیمت های خرده فروشی گازوئیل به طور سنتی کمتر از بنزین است. گازوئیل سوختی نسبتا سنگین‌تر، کمتر فرار و با گرانروی بیشتر نسبت به بنزین است.

مهمترین انواع سوخت دیزل، بسته به منبع تولید آن عبارتند از:

• گازوئیل نفتی (رایج ترین نوع سوخت دیزل)
• دیزل مصنوعی
• بیودیزل
• روغنها و چربیهای هیدروژنه
• دی متیل اتر (DME)

در گذشته به دلیل آلودگی هوای زیادی که موتورهای دیزلی ایجاد می کردند، محبوبیت زیادی نداشتند ولی در حال حاظر با پیشرفت تکنولوژی اینگونه نیست.

انواع گازوئیل

می توان از گاز طبیعی ، گاز سنتتیک مشتق شده از زغال سنگ یا از بیوگاز حاصل از زیست توده نیز، دیزل مصنوعی یا دیزل فیشر- تروپش (Fischer-Tropsch)، را علاوه بر گازوئیل سنتی که از تصفیه نفت تولید میشود، تولید کرد.

سوخت زیستی که می توان از گیاهان روغنی مانند سویا یا نخل بدست آورد بیودیزل نام دارد. سوخت های دیزلی جایگزین را میتوان با سوخت دیزل سنتی مخلوط کرد و یا بدون تغییر و به تنهایی در موتورهای دیزلی استفاده کرد زیرا گوگرد بسیار کمی دارد.

اغلب به عنوان وسیله ای برای کاهش وابستگی به نفت و کاهش میزان انتشار گازهای گلخانه ای سوخت های دیزلی جایگزین می شوند و تنها بیودیزل می تواند مزایایی برای چرخه دی اکسید فراهم کند.